راه رفتن آرشا

سلام به همگی

من اومدم با کلی خبر از گلم

سلام مامانی امروز ١١ بهمن و گلم دیگه دیگه کلی مرد شده

اول از همه بگم مردم دیگه راه می ره ( ١ سال و ١ ماهگی)٢ هفته پیش رفتیم تهران البته خودم با شما بابایی طبق معمول کار داشت شنبه رفتیم و بابایی آخر هفته اومد دنبالمون تهران که بودیم دیگه راه اوفتادی اولش همش دوست داشتی مستقیم بری و پله ها رو مستقیم می رفتی و میافتادی ولی الان دیگه می شینی و میای پایین

میگم آرشا سوت بزن  پستونک تو بیرون میآری و دستتو می بری تو دهنتو فوت میکنی

 گلم بلدی دیگه فوت کنی تولدت هر کاری می کردیم فوت نمیکردی و امیر محمد به جات فوت میکرد

میگم آرشا سلام سرتو تکون می دی پایین و دستتو می آری جلو

میگم آرشا دست بده دستتو می آری و سرتو تکون میدی

میگم آرشا گرسنت غذا می خوای سرتو تکون می دی

وای خدا نکنه اسم به بیاد آرشا عاشق بهش(پستونکش)تا می بینش شروع می کنه به به به من

بدون بهتم که خوابت نمیره

تا ازت می گیرمش که وای خدا به دادم برسه

بوس کردنتو قربون که با صدا بوس می کنی تند تند از سر کار که می آم بوسم می کنی

می گم آرشا مامان بوس کن دهنتو می زاری رو لپ منو تند تند بوس می کنی

اولین باری که کتاب دادم بهت برعکس گرفتیشو نگاهش می کردی مثل نی نی

در کل بگم مامانی لز خدا یه عالمه صبر و حوصله می خوام دروغ چرا مامان انرژیت خیلی زیاد و من نمی دونم چه کار کنم از تخت در باورت نمیشه حتی اگه یه چیزی از رو دیوار بخوای پا می ذاری که از دیوار بری بالا تا غافل می شم  کشو کمدو میکشی بیرون و ماری روش که برسی به ویترین کمد خدایا من که چشم ازش بر نمیدارم خودتم مواظبش باش